انتشار در ایندیپندنت فارسی
جوایز اسکار ۲۰۲۱ که ساعت ۸ شب یکشنبه به وقت شرق آمریکا (ساعات اولیه بامداد دوشنبه در ایران) اعطا می‌شوند با جوایز تمام ۹۲ سال گذشته تفاوت دارند. مراسم امسال نه مجری دارد و نه مخاطب حضوری. برای اولین بار در تاریخ؛ فیلم‌ها برای نامزد شدن نیازی به نمایش در سینماها نداشتند. تاخیر در مراسم باعث شده طولانی‌ترین فصل جوایز تاریخ اسکار را داشته باشیم. برخی فیلم‌ها همین اواخر نمایش داده شدند، در حالی که «صدای فلز» برای اولین بار یک سال و نیم پیش (در پاییز ۲۰۱۹) به نمایش درآمد.
اکنون دو ایرانی نیز نامزد اسکار هستند. اما نه در رشته آشنای «بهترین فیلم بین‌المللی.» در این رشته «خورشیدِ» مجید مجیدی به «فهرست کوتاه» پانزده فیلمی که از میان بیش از ۱۰۰ فیلم انتخاب شدند، رسید، اما نهایتا نامزد نشد. در عوض اما شاهد این هستیم که در رشته «بهترین فیلمنامه اقتباسی» نام دو نامزد ایرانی‌تبار به چشم می‌خورد: یکی رامین بَحرانی که فیلم «ببر سفید» را با اقتباس از رمان نویسنده شهیر هندی آراویند آدیگا نوشته و ساخته است. دیگری، که اسمش کمتر به گوش رسید، نینا پدراد است، جوانِ کمدی‌نویسی که یکی از چندین نویسنده فیلمِ «بورات ۲»؛ ساخته مفرح ساشا بارون کوهن است. اصغر فرهادی هم پیش از این نامزد اسکار بهترین فیلمنامه شده و حالا شاهد این هستیم که دو ایرانی دیگر به این افتخار می‌رسند.
درخششِ بحرانی
بحرانی ۴۶ ساله متولد ایالت کارولینای شمالی آمریکا است. اصلیتش به شیراز برمی‌گردد و خودش خواجه حافظ شیرازی را از ریشه‌های الهام‌بخشی در زندگی هنری‌اش دانسته است. او پس از دریافت لیسانس از دانشگاه کلمبیای نیویورک در سال ۱۹۹۶ مدتی در ایران و مدتی هم در پاریس زندگی می‌کرد و این‌گونه رابطه‌اش با کشور زادگاه والدینش بیشتر شد.
بحرانی سال‌ها است به عنوان کارگردانی صاحب سبک در آمریکا شناخته می‌شود. راجر اِبرت، یکی از مشهورترین منتقدین تاریخ سینمای آمریکا، فیلمِ «چاپ شاپِ» بحرانی (۲۰۰۷) را بخصوص ستوده بود و از بهترین فیلم‌های دهه ۲۰۱۰ نامیده بود. آقای ابرت حتی از بحرانی به عنوان «کارگردان جدید» دهه نام برده بود. فیلم‌های بحرانی در این سال‌های پای ثابت مهم‌ترین جشنواره‌های جهان همچون ونیز، کن، تورنتو و تلورید بوده است. سه سال پیش او با «فارنهایت ۴۵۱»، فیلمی تلویزیونی که بر اساس رمان معروف ری بردبری برای شبکه «اچ بی او» ساخت وارد اشل و ابعاد جدیدی از فیلمسازی شد. آن فیلم نامزد پنج جایزه امی شد (از جمله بهترین فیلم تلویزیونی) و در بخش خارج از مسابقه جشنواره کن نمایش داده شد.
بحرانی حالا سراغ یکی از موفق‌ترین رمان‌های قرن حاضر رفته و «ببر سفید» را با همکاری «نتفلیکس» و بسیاری چهره‌های شناخته‌شده ساخته است. پریانکا چوپرا، یکی از مشهورترین خواننده‌ها و بازیگران هند که ۲۱ سال پیش به عنوان «دختر شایسته» جهان معروف شد، در این فیلم نقش اول زن را بازی می‌کند. خانم چوپرا جزو تهیه‌کنندگان فیلم هم هست. آوا دوورنای، کارگردان سیاه‌پوست آمریکایی که با «سلما» (شاهکاری تاریخی در مورد مبارزه حقوق مدنی در آمریکا) شناخته می‌شود، نیز جزو تهیه‌کننده‌ها است. خانم دوورنای با آن فیلم در سال ۲۰۱۴ نامزد جایزه بهترین فیلم اسکار شد تا اولین زن سیاه‌پوستی باشد که به این مهم می‌رسد.
«ببر سفید» تنها نامزد همین یک جایزه اسکار شده است که شاید برای سازندگان آن بهترین نتیجه نباشد. بحرانی اما در گفتگوها تاکید کرده که از استقبال گسترده مردم از فیلم در نتفلیکس خوشحال است و این برایش از جایزه گرفتن مهم‌تر است. حالا باید دید او امسال با هشتمین فیلم خود بالاخره به مجسمه طلایی می‌رسد یا نه.
طناز ایرانیِ «بورات ۲»
بیشتر رسانه‌ها از رامین بحرانی به عنوان تنها نامزد ایرانی امشب اسکار نام بردند و به این توجه نکردند که یکی از رقبای امشب بحرانی نیز جوانی ایرانی است. نینا پدراد، یکی از ۹ نفری است که نامشان به عنوان نویسندگان «بورات ۲» ساخته ساشا بارون کوهن آمده است. شاید همین انبوه نویسندگان باعث شده باشد به نام او توجه نشود، اما در آثار کمدی داشتن نویسنده‌های بسیار مرسوم است.
نینا متولد سال ۱۹۹۰ در آمریکا است و پیش از این او را به عنوان نویسنده مجموعه‌هایی همچون «۳۰ راک»، «دختر جدید»، «ویل و گریس» و «فعالیتِ صفر» می‌شناختیم (در سه تای آخری او جزو تهیه‌کننده‌ها هم بوده.) نینای جوان حالا با اولین فیلم سینمایی خود نامزد اسکار شده که افتخار بزرگی است.
نینا با وجود متولد شدن در آمریکا، فارسی بلد است و ارتباط خود با ایرانی بودن را حفظ کرده است. اولین حضور بازیگری‌اش در یک قسمتِ «۳۰ راک» بود که نقش یک ایرانی را بازی کرد. او در ضمن در «فعالیت صفر» هم در شش اپیزود در نقش شخصیتی به نام هلن ظاهر شد.
پدر و مادر نینا، آراسته امانی و پرویز پدراد، هستند که پیش از این بیشتر به عنوان والدین خواهر مشهورتر و بزرگ‌تر او، نسیم پدراد، شناخته می‌شدند. نسیم پدراد بخصوص وقتی در مجموعه طنز «شنبه شب زنده» در کنار جاستین بیبر ظاهر شد به شهرت رسید و در رسانه‌های ایرانی هم به او اشاره شد. نسیم ۳۹ ساله متولد تهران است و البته در دو سالگی همراه پدر و مادرش به آمریکا نقل مکان کرد. او که الان هم به عنوان ستاره سریال «چَد» (که پخشش همین چند روز پیش آغاز شد) مشهور است حتما امشب به نامزد شدن خواهر کوچکش خیلی افتخار می‌کند.
نسیم و نینا هر دو در یکی از ایرانی‌نشین‌ترین مناطق آمریکا یعنی اورنج کانتیِ کالیفرنیا بزرگ شدند و همین است که آشنایی آنها به زبان فارسی جای تعجب ندارد. نسیم در مصاحبه‌هایش تابحال بارها به ایرانی بودنش اشاره کرده و از اقوامش در ایران و آرزوی دیدار آنها گفته است.
به جای پیش‌بینی
مراسم امشب مجری ندارد و تهیه‌کننده اصلی آن استیون سودربرگ، کارگردان شهیر، است که وعده داده مراسم ۲۰۲۱ چیزی مثل یک فیلم سینمایی به‌یادماندنی باشد. به جای مجری چهره‌های مشهوری همچون برد پیت، هالی بری، ریس ویتراسپون، هریسون فورد، ریتا مورنو و زندایا جوایز را اهدا می‌کنند. مراسم امسال در ضمن به جای مکان معمولی سال‌های گذشته، سینما دالبیِ لس آنجلس، در ایستگاه قطار یونیون در همین شهر برگزار می‌شود؛ ایستگاهی که از زمان افتتاحش در سال ۱۹۳۹ بارها در فیلم‌های مختلف دیده شده اشت: از «بلید رانر» تا «شوالیه تاریکی به پا می‌خیزد» (بتمن.)
از دو نامزد ایرانی بالا که بگذریم، امسال ترجیح دادم به جای پیش‌بینی نتایج، آن فیلم‌هایی که را به نظرم لایق پیروزی هستند اعلام کنم. البته تنها در رشته‌هایی انتخاب کردم که در آن تمام فیلم‌ها را دیده باشم، به جز دو رشته که در‌آن‌ها هم تمام فیلم‌ها را به جز یک مورد استثنا دیده‌ام و به آن استثنا هم اشاره کردم.
بهترین فیلم
«زن جوان باآتیه» ساخته امرالد فنل
بهترین کارگردان
کلوئی ژائو برای «سرزمین عشایر»
بهترین بازیگر اصلی مرد
ریز احمد برای «صدای فلز»
بهترین بازیگر اصلی زن
وایولا دیویس برای «باسن سیاه ما رینی»
(فیلم «بیلی هالیدی علیه آمریکا» را ندیده‌ام)
بهترین بازیگر فرعی مرد
ساشا بارون کوهن برای «محاکمه هفت نفر شیکاگو»
بهترین بازیگر فرعی زن
ماریا باکالووا برای «بورات ۲»
(فیلم «مرثیه هیلبیلی» را ندیده‌ام)
بهترین فیلمنامه اصل
آرون سورکین برای «محاکمه نفت هفر شیکاگو»
(در رقابت نزدیک با امرالد فنل برای «زن جوان باآتیه»)
بهترین فیلمنامه اقتباسی
«پدر»
(«ببر سفید» را ندیده‌ام. با معذرت‌خواهی از دو نامزد ایرانی!)
بهترین طراحی صحنه
«اخبار جهان»
بهترین فیلمبرداری
«یهودا و مسیحای سیاه»
بهترین تدوین
«محاکمه هفت نفر شیکاگو»
