عیسی موسوی در نگاه اول به پروفایل فیس‌بوک‌اش شهروندی معمولی به نظر می‌رسد. نوشته در ایران در «هنرستان» درس خوانده و در محله السویک در غرب شهر نیوکاسلِ واقع در شمال انگلستان زندگی می‌کند. در صفحه‌اش امکان دیدن عکس‌هایی معمولی از او و دوستانش در ایران و انگلستان هست: کنار آشپزخانه با تی‌شرتی معمولی ایستاده؛ به تماشای مسابقه فوتبال رفته؛ با کت و شلواری نونوار در يكى از سنگاب‌هاى مسجد شاه اصفهان ايستاده؛ و حتی در عکسی با دو دختر کوچک کنار اثری باستانی در ایران. آخرین پست عیسی موسوی اما به فوریه ۲۰۱۵، یعنی دو سال و نیم پیش بر می‌گردد که در آن یکی از تصاویر آشنای اینترنت را به اشتراک گذاشته: فیلمی از بازی یک گربه.
امروز می‌دانیم عیسی موسوی چند روز پس از انتشار آن فیلم دستگیر شده بود. اتهامات او از این قرار بودند: آزار جنسی دختربچه‌ای ۱۳ ساله از طریق لمس غیرمجاز او؛ تجاوز به دختری بالای ۱۶ سال؛ ارائه یا پیشنهاد ارائه ماده مخدر غیرقانونی درجه ب؛ ارعاب شاهدی که داشت به تحقیقات پلیس کمک می‌کرد؛ سودبری از فحشا. دو سال و نیم بعد، دادگاه بالاخره حکم خود را در مورد موسوی، که آن موقع ۳۹ سال داشت و اکنون ۴۲ ساله شده، صادر کرد. او در مورد سه فقره تجاوز، دو فقره ارائه مواد مخدر، یک فقره اجازه استفاده از مکان برای ارائه مواد مخدر و یک فقره دسیسه برای رقم زدن فحشا مقصر شناخته شد. مطابق سیستم قضایی بریتانیا، او اکنون منتظر تعیین میزان مجازات خود است.
دستگیری و دادگاهی شدن موسوی بخشی از تحقیقات گسترده پلیس منطقه نورتامبریای انگلستان بود که پرده از طرحی شوم برداشت. همزمان با موسوی ۱۷ نفر دیگر نیز مقصر شناخته شدند. آن‌جور که پلیس گفت و دادگاه تایید کرد این ۱۷ مردو یک زن، دختران کم سن و سال و آسیب‌پذیر را به مهمانی‌های خاصی در نیوکاسل می‌برده‌اند، بهشان مواد مخدر می‌داده‌اند و سپس دست به تجاوز و آزار جنسی آن‌ها می‌زدند. قاضی دادگاه نیوکاسل چهارشنبه، ۹ آگوست حکم خود در مورد این ۱۸ نفر را صادر کرد تا ماجرا تیتر رسانه‌های اصلی کشور شود.
بیشتر این متهمان متولد بریتانیا هستند (گرچه بسیار بعید به نظر می‌رسد موسوی چنین باشد) و به گفته روزنامه ایندنپندنت، که اسامی کامل‌شان را هم منتشر کرده، عموما از بنگلادش، پاکستان، هند، عراق، ترکیه و ایران می‌آیند. ظاهرا این‌ها درگیر دار و دسته‌ای در غرب نیوکاسل بوده‌اند که دختران نوجوان را با کوکائین، الکل، ماریجوآنا یا مفدرون (مخدر شیمیایی) جذب می‌کرده و سپس به آن‌ها تجاوز می‌کرده و یا مجبورشان می‌کرده با افرادی دیگر فعالیت جنسی داشته باشند و در عوض بهشان وعده مواد مخدر می‌داده. تحقیقات در مورد این ماجرای هولناک سواستفاده جنسی از کودکان در نیوکاسل «عملیات سقف امن» (Operation Shelter) نام دارد و بخشی از تحقیقات گسترده‌تری به نام «عملیات حریم» (Operation Sanctuary) است.
تا بحال حدود ۱۰۰ نفر در این عملیات در مورد گستره وسیعی از جرایم مقصر شناخته‌اند. از جمله استفاده از مواد مخدر، برده‌داری و حمل غیرقانونی سلاح. این افراد مجموعا به بیش از ۳۰۰ سال زندان محکوم شده‌اند. در سال ۲۰۱۴، پلیس نورتامبریا مدام در مورد «عملیات حریم» اطلاعات عمومی به رسانه‌ها می‌داد اما بعدها این کار به حکم دادگاه متوقف شد. در نتیجه نیروهای راست افراطی در انگلستان با سو استفاده از این ماجرا تئوری توطئه پخش می‌کردند و می‌گفتند مقامات از قصد ماجرا را مسکوت گذاشته‌اند. مثلا گروه ضدمهاجر و ضدمسلمانِ «اتحادیه مدافعین انگلستان» (EDL) مدعی شد: «سکوت طولانی در مورد این پرونده‌ها بوی به درازا کشاندن ماجرا بخاطر مصارف سیاسی می‌دهد.»
در طول محاکمه‌های طولانی دادگاه نیوکاسل از این شنیدیم که چطور مجرمین با قربانیان دوست می‌شدند و آن‌ها را به مهمانی‌هایی می‌کشاندند و در آن‌جا با دادن مواد مخدر کاری می‌کردند این دختران نوجوان گرفتار و معتاد شوند. حداقل یکی از قربانیان در دادگاه گفت بخاطر اعتیاد به موادی که دریافت می‌کرده پیش پلیس نرفته.
یکی از نکات جنجالی این ماجرا این است که یکی از افرادی که با پلیس همکاری می‌کرده خودش مجرم و متجاوز به کودکان بوده و برای همکاری‌اش با پلیس و کمک به گرفتار کردن بقیه ۱۰ هزار پوند دریافت کرده. پلیس نورتامبریا این مساله را تایید کرد و با قانونی خواندنش از آن دفاع کرد.
نیوکاسل میزبان هزاران ایرانی است که بسیاری از آن‌ها دستاوردهای بسیاری داشته‌اند. این شهر به همراه شفیلد و گلاسگو در اسکاتلند از شهرهایی است که این اواخر بسیاری پناهجویان ایرانی به مراکزی در آن فرستاده شده‌اند. این شهر در ضمن مرکزی ایرانی نیز دارد که در طول سال‌ها بارها پوشش مثبت رسانه‌ای داشته است.
