در پی درگذشت ولید معلم، وزیر خارجه کهنهکار رژیم بشار اسد در سوریه، تحولاتی در وزارت خارجه این کشور صورت گرفته است که به نظر به نفع جمهوری اسلامی میآیند.
فیصل مقداد که پیش از این چهارده سال معاون وزیر خارجه بود حالا به سمت وزارت خارجه رسیده است. جایگاه معاونت او اکنون به ابراهیم جعفری میرسد، دیپلماتی که در این چهارده سال، سفیر آمریکا در سازمان ملل بوده و حالا باید نیویورک را به مقصد دمشق ترک کند.
حدود شش سال پیش، در روز ۲۲ ژانویه ۲۰۱۴، نگاه جهان، جلب هتل قصر مونترو واقع در ساحل دریاچه ژنو در سوئیس بود. بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل، و نماینده ویژهاش، اخضر ابراهیمی، وزیر خارجه سابق الجزایر و پیرِ ریشسفیدِ دیپلماسی عرب، میزبانان اصلی نشستی بودند که در آن وزرای خارجه ۴۰ کشور جهان از جمله ابرقدرتهایی همچون آمریکا و روسیه حاضر بودند. موضوع نشست، جنگ داخلی سوریه بود که با گذشت قریب سه سال و کشته شدن دهها هزار نفر و آواره شدن میلیونها نفر همچنان ادامه داشت و قلب جهان را به درد آورده بود. در همان آغاز جلسه، عملکرد یک نفر بیش از همه باعث بهت و نومیدی حضار شد؛ آن شخص ولید معلم، وزیر خارجه حکومت بشار اسد بود که تازه تولد ۷۳ سالگیاش را جشن گرفته بود. معلم، نه تنها نشانی از سازش و عزمی برای پایان به بحرانی که کشورش را دربر گرفته بود بروز نداد که حاضر به احترام به سادهترین موازین نشست هم نبود. قرار بود هر یک از حضار در سخنرانی اولیه ده دقیقه صحبت کند اما معلم بیش از چهل دقیقه صحبت کرد و وقتی بان کی مون صحبت او را قطع کرد به او توپید. معلم نه تنها حاضر به مذاکرات جدی با نمایندگان اپوزیسیون سوریه نبود که مخالفین اسد را «خائن و تروریست» خواند.
حوالی ظهر شنبه هفته گذشته، هفتم نوامبر، تکلیف انتخابات ریاستجمهوری آمریکا معلوم شد.
تمام شبکههای مطرح خبری آمریکا، از آسوشیتدپرسِ بیطرف تا سی ان انِ لیبرال و فاکسنیوزِ راستگرا و طرفدار ترامپ اعلام کردند که نتایج منتشر شده از ایالت پنسیلوانیا نشان میدهد که جو بایدن، نامزد حزب دموکرات، در آنجا پیروز شده است و بنابراین ریاست جمهوری به او تعلق دارد.
۲۹ سال پیش در چنین روزهایی، در میانه پاییز ۱۹۹۱، مادرید میزبان نشستی تاریخی شد: کنفرانسی در اسپانیا به میزبانی مشترک ایالات متحده و اتحاد شوروی با هدفِ ایجاد صلح بین اسرائیل و فلسطینیها. هنوز خبری از دعوت از نماینده اصلی مردم فلسطین، سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) به رهبری یاسر عرفات، نبود، چرا که اسرائیلیها آنرا گروهی تروریستی میدانستند. اما نشست مادرید آغاز دوره جدیدی در تاریخ غائله خاورمیانه شد: دورهای از مذاکره و توافق که منجر به برپا شدن تشکیلات خودگردان فلسطینی و بازگشت رهبری ساف به سرزمین تاریخیشان شد.
از جملههای مورد علاقه باراک اوباما، رئیسجمهور سابق آمریکا، این بود که «ما ایالت قرمز و ایالت آبی نداریم، تنها ایالات متحده آمریکا را داریم.» واقعیت نظام سیاسی آمریکا اما این است که گرایشهای غالب سیاسی ایالات به این راحتی عوض نمیشوند. همین است که تنها در اقلیتی از ایالات نتیجه انتخابات ریاستجمهوری عملا از قبل معلوم نیست. اما وجود ایالتهای چرخشی یادآور این واقعیت است که رنگ سیاسی ایالات میتواند عوض شود.
مهمترین تغییر رنگی که در انتخابات این هفته شاهد آن بودهایم در ایالت آریزونا واقع در جنوب غربی کشور صورت گرفت؛ منطقه معروف به «کمربند خورشیدی» (به علت آفتابی بودن آن) که در سالهای اخیر دستخوش تغییر جمعیتی و سیاسی شده است.
موج آبی در ایالت مِس: پیروزی خیرهکننده دموکراتها در آریزونا
دیشب شب سختی برای دموکراتها بود. بار دیگر پیشبینیهای شرکتهای نظرسنجی که خبر از پیروزی قاطع جو بایدن میدادند غلط از کار در آمد. دونالد ترامپ در ایالتهایی کلیدی مثل تگزاس و فلوریدا و اوهایو پیروز شد تا امید پیروزی قاطع به محاق برود. کار در نهایت (همانطور که صاحب این قلم بارها پیشبینی کرده بود) به «دیوار آبی» کشید: ایالتهای منطقه موسوم به «غرب میانه» در شمال کشور که سنتا دموکرات بودهاند اما دونالد ترامپ چهار سال با پیروزی در آنها موفق شد رئیسجمهور شود. تکلیف ریاستجمهوری نهایتا همینجا معلوم میشود.
دقایقی پیش از نوشتن این گزارش، پیروزی بایدن در یکی از این ایالتها قطعی شد. مقامات در ایالت ویسکانسین میگویند که تنها حدود ۳۰۰ رای شمرده نشده باقی مانده در حالی که طبق آرای شمارش شده بایدن با بیش از ۲۰ هزار اختلاف پیش است. بنابراین او در اینجا پیروز است و ۱۰ رای این ایالت در کالج انتخاباتی (مجمع برگزینندگان) را مال خود میکند. مطابق قوانین ایالتی اگر میزان اختلاف نامزد پیروز از نفر دوم کمتر از یک درصد باشد امکان تقاضای شمارش مجدد آرا هست. مسئولین کارزار انتخاباتی ترامپ گفتهاند بلافاصله خواهان شمارش مجدد آرا در این ایالت میشوند.
روز انتخابات آمریکا پسفردا فرا میرسد و طبیعتا توجه تمام جهانیان به این است که کدام نامزد پیروز ریاستجمهوری میشود: دونالد ترمپ یا جو بایدن.
اما در کشور پهناوری مثل آمریکا صدها رقابت انتخاباتی ریز و درشت دیگر هم برقرار است که میتوانند به نوبه خود سرنوشتساز باشند. مهمترین این رقابتها بر سر مجلس سنا است که در نظام سیاسی آمریکا جایگاهی بسیار مهم دارد. یکی از بزرگترین اقبالهای دونالد ترامپ این بوده است که در چهار سال ریاست جمهوری خود اکثریت مجلس سنا را هم با خود داشته است. همین مجلس سنا بود که به استیضاح او رای منفی داد و سه نامزدی را که برای دیوان عالی معرفی کرده بود، تایید کرد. حالا چه ترامپ دوباره پیروز شود و چه بایدن سر کار بیاید، ترکیب سنا حائز اهمیت بسیار خواهد بود. بایدن حتما خاطره سختیهای شش سالی که دولت اوباما میبایست با اکثریت جمهوریخواهان در سنا سر میکرد، به یاد دارد.
یکی از صنایعی که امسال به خاطر همهگیری ویروس کرونا حسابی ضربه خورده بود، صنعت شرطبندی بود. این نوع از قمار در بسیاری نقاط آمریکا ممنوع است، اما در بعضی کشورها مثل بریتانیا، بخشی ماهوی از فرهنگ محلی است. حتی در شهرهای کوچک بریتانیا هم معمولا چند بنگاه شرطبندی پیدا میشوند که در آن مردم شانس خود را با شرطبندی روی ورزشهای مختلف، از فوتبال و بسکتبال تا اسبدوانی و سگدوانی، امتحان میکنند. تعطیلی بسیاری از رویدادهای ورزشی اما باعث شد که این صنعت بخش چشمگیری از درآمد خود را از دست بدهد. حالا اما یک رویداد سیاسی به نجات آمده است و پیشبینی میشود که یک میلیارد دلار وارد این صنعت کند: انتخابات آمریکا.
متیو شدیک، رئیس بخش شرطبندی در بنگاه شرطبندی و قمارِ «جی وی سی» به خبرگزاری فرانسه گفت که شرطبندی امسال دو برابر چهار سال پیش است. این شرکت صاحب برخی از معروفترین برندهای عرصه شرطبندی همچون لدبروکز و کورال است که هر کس به بریتانیا سفر کرده باشد، شعبههای آنها را در جای جای این کشور را دیده است.
رقابت یک میلیارد دلاری: بازار داغ بنگاههای شرطبندی در انتخابات آمریکا
شنبه و یکشنبه در آمریکا هم مثل بیشتر کشورهای دنیا تعطیلی آخرهفته است، اما این آخرهفته از شلوغترینهای چند سال اخیر است. دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، و جو بایدن، نامزد حزب دموکرات، دو روز مانده به انتخابات ریاستجمهوری تمام تلاش خود را میکنند تا آرا را در ایالتهای کلیدی جذب کنند.
رویکرد آنها نشان میدهد که ایالت پنسیلوانیا (که ما قبلا آن را در فهرست ۹ ایالت کلیدی خود قرار داده بودیم) شاید کلیدیترین ایالت امسال باشد. هم ترامپ و هم بایدن در سه روز آخر نبرد، به نقاط مختلف این ایالت سر میزنند تا رای آن را از آنِ خود کنند.
کمتر از چهار روز مانده به انتخابات ریاستجمهوری آمریکا، تکاپوی دو نامزد برای جذب آرا ادامه دارد. دونالد ترامپ رئیس جمهور و جو بایدن نامزد حزب دموکرات، امروز (جمعه) وارد یکی از ایالتهای کلیدی مورد جدال، مینهسوتا شدند.
قبلا در تخمینی که راجع به ایالتهای چرخشی داشتیم، مینهسوتا را یکی از ۹ ایالت چرخشی نام بردیم. این امر با وجود این است که از سال ۱۹۷۲ که ریچارد نیکسون در این ایالت پیروز شد، دموکراتها همیشه پیروز آن بودهاند. حتی در سال ۱۹۸۴ که رونالد ریگان در ۴۹ از ۵۰ ایالت پیروز شد، مینهسوتا آن ایالت پنجاهمی بود که به دموکراتها رای داد (البته والتر ماندیل، نامزد حزب دموکرات، از این ایالت میآمد).
نبرد روز جمعه در مینهسوتا: ترامپ و بایدن هر دو در ایالت دریاچهها